- θεοφίλεια
- θεοφίλεια, ἡ (Α) [θεοφιλής]η θεοφιλία.
Dictionary of Greek. 2013.
θεοφίλεια
Look at other dictionaries:
θεοφιλείᾳ — θεοφιλείᾱͅ , θεοφίλεια fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θεοφίλεια — fem nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θεοφιλείας — θεοφιλείᾱς , θεοφίλεια fem acc pl θεοφιλείᾱς , θεοφίλεια fem gen sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θεοφιλείαι — θεοφιλείᾱͅ , θεοφίλεια fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θεοφίλειαν — θεοφίλεια fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
боголюбиѥ — БОГОЛЮБИ|Ѥ (12*), ˫А с. Любовь к богу, почитание бога: помысльно и оугожениѥ размыслити. ˫ако же оубо того своиство и б҃олюбиѥ съвѣсть. УСт XII/XIII, 236; или˫а многъ сы рвьниѥмь и б҃олюбиѥмь. многоу бъдръсть и лѣность ны и подвiгъ положивъ Пр… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
БОГОЛЮБИЕ — [греч. θεοφιλ(ε)ία, φιλοθεία], термин, имевший в христ. грекоязычной лит ре значения «любовь к Богу», «благочестие», напр., «кончина Константина явила всем доказательства его боголюбия» (τῆς θεοφιλίας τὰ ἐχέγγυα), пишет Евсевий Кесарийский в… … Православная энциклопедия
боголюбьство — БОГОЛЮБЬСТВ|О (2*), А с. То же, что боголюбие: помнить б҃олюбьство твоѥ (ἡ ϑεοφίλειά σου) ПНЧ 1296, 19; ||=в соч. с мест. притяж. 2 л. Обращение к духовному лицу: пон(е)же пробидашесѩ больша˫а часть •з҃• лѣтѣ въ свѣдителѩ же вниде тѩжба. молю… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
θεο- — (AM θεο ) πρώτο συνθετικό πολλών λέξεων τής ελληνικής που έχουν την έννοια ότι αυτό που δηλώνεται από το δεύτερο συνθετικό γίνεται από τον θεό (ή τους θεούς) ή για χάρη τού θεού ή έχει ως αντικείμενο τον θεό («θεόδμητος», «θεοσεβής», «θεόφρων»)… … Dictionary of Greek
